W poprzednim wpisie przedstawiliśmy jakie znaczenie w naszej strefie klimatycznej ma ocieplenie ścian, chroniące je przed wszystkimi niekorzystnymi czynnikami atmosferycznymi i pozwalające skutecznie obniżyć wysokość rachunków za ogrzewanie. Zaprezentowaliśmy również najczęściej stosowane w tym celu materiały, takie jak styropian, wełna mineralna oraz pianka PUR, przedstawiając ich właściwości oraz wszystkie wady i zalety. Nie da się ukryć, że największą popularnością już od wielu lat cieszy się właśnie styropian, dlatego pokażemy krok po kroku, jak prawidłowo ułożyć go na ścianie zewnętrznej budynku. Jest to wielokrotnie sprawdzona i dopracowana w najdrobniejszych szczegółach technologia, dzięki której szybko i stosunkowo małym nakładem kosztów oraz pracy można uzyskać szczelną i odporną izolację. Opisując ją w najkrótszy sposób, można powiedzieć, że jest to warstwa odpowiednio przyciętych grubych płyt styropianowych zamocowana do ściany i pokryta z zewnątrz tynkiem. Warto podczas pracy trzymać się kilku sprawdzonych zasad oraz kolejności, zalecanych przez najlepszych specjalistów w tej dziedzinie, dzięki którym uda się szybko ocieplić nie tylko dom, ale i inne elementy małej architektury, takie jak garaż.

1. Przygotowanie i zagruntowanie podłoża

Pierwszym zadaniem, którego absolutnie nie można pominąć, jest przygotowanie powierzchni izolowanej ściany. Przede wszystkim trzeba ją dokładnie oczyścić, usuwając wszystkie zanieczyszczenia, brud, luźny tynk i pozostałości starej farby, najlepiej przy pomocy szczotek drucianych lub myjki wysokociśnieniowej. Szczotki przydadzą się także do usunięcia ewentualnych grzybów i pleśni, a takie miejsca warto dodatkowo zabezpieczyć, pokrywając je specjalnym preparatem zwalczającym również niebezpieczne bakterie. Zaniedbanie czyszczenia skutkuje najczęściej odpadaniem warstwy izolacyjnej, a nawet rozwarstwieniem samej ściany. Wszystkie znalezione ubytki uzupełnia się zaprawą klejową i dopiero po jej wyschnięciu oraz przeszlifowaniu gruntuje całość gruntem akrylowym. Warto na tym etapie także przeprowadzić test przylegania styropianu do powierzchni, po prostu przyklejając kilka jego kostek i pozostawiając do pełnego wyschnięcia.

2. Mocowanie listew startowych i wydzielenie warstwy dylatacyjnej

Kolejnym krokiem będzie przymocowanie do muru listew startowych, służących do wyznaczenia dolnej krawędzi izolacji. Mocuje się je za pomocą kołków rozporowych, pamiętając o dokładnym zachowaniu poziomu, a pomiędzy poszczególnymi listwami zostawia się odległość 2 – 3 mm. Pamiętajmy również o pozostawieniu tzw. warstwy dylatacyjnej, czyli odstępu pomiędzy pierwszą warstwą ocieplenia a powierzchnią gruntu. Zmienia ona swoją wysokość w zależności od poszczególnych pór roku i podnosząc się oraz opadając, mogłaby uszkodzić wykonaną izolację.

3. Przyklejanie styropianu

Samo wykonanie izolacji na przygotowanej uprzednio ścianie polega na przyklejaniu do jej powierzchni przyciętych na wymiar płyt styropianowych za pomocą zaprawy klejowej. Nakłada się ją na styropian metodą obwodowo – punktową, czyli wokół płyty i w kilku miejscach w jej środku. Przyklejanie płyt zawsze rozpoczyna się od dołu, regularnie sprawdzając równość powierzchni i usuwając cały, wypływający niekiedy nadmiar zaprawy. Styropian trzeba dokładnie dociskać do powierzchni, zapobiegając tworzeniu się mostków powietrznych, mogących powodować odpadanie płyt. Szczególnej uwagi wymagają newralgiczne miejsca, takie jak narożniki budynku czy otwory okienne i drzwiowe, gdzie trzeba dokładnie docinać odcinki płyt, a takiej samej staranności wymagają również ich łączenia.

4. Nakładanie siatki zbrojącej

Przyklejony do ściany styropian schnie zazwyczaj około 2 – 3 dni i dopiero po tym czasie można przystąpić do wykończenia jego powierzchni, czyli nałożenia zbrojenia oraz warstwy tynku. Pierwsze, co należy zrobić, to przeszlifować położone płyty w celu usunięcia z nich wszystkich nierówności, a znalezione szczeliny wypełnia się dokładnie pianką montażową. W tak przygotowanej ścianie mocuje się następnie kołki z tworzywa sztucznego, rozmieszczone zgodnie z projektem ocieplenia i są one wymagane dla każdego budynku, którego wysokość przekracza 12 m. Dopiero wtedy można przystąpić do mocowania siatki zbrojącej wykonanej najczęściej z odpornego na uszkodzenia włókna szklanego, o gramaturze nie mniejszej niż 145g/m2. Siatkę całkowicie zatapia się w kleju, ponieważ musi być niewidoczna i wyrównana bez żadnych fałd czy załamań. W tym celu na płyty styropianowe nanosi się warstwę kleju o grubości 2 – 3 mm i wciska się w nią przycięte pasy siatki zbrojącej. Układa się ją z góry do dołu, pionowo, a każdy pas musi zachodzić 10 cm na sąsiedni, obejmując oczywiście wszystkie narożniki. Zatopiona warstwa siatki schnie około 48 godzin i dopiero po takim czasie można przystąpić do nakładania tynków.

5. Końcowe wykończenie tynkami

Ocieplona ściana przed nałożeniem tynku także wymaga zagruntowania. Podkład gruntujący poprawia jego przyleganie do powierzchni, zapobiegając też ewentualnym odbarwieniom. Tynki mogą być w dowolnie wybranym kolorze, warto jednak pamiętać, że praktyczniejsze są jasne barwy, lepiej odbijające światło i zapobiegające w ten sposób naprężeniom termicznym. Z kolei ciemne kolory absorbują większość ciepła pochodzącego z promieni słonecznych, przez co powstają duże napięcia wewnętrzne i w rezultacie pękanie położonego tynku.

6. Najczęściej popełniane błędy

Izolacja termiczna wymaga nie tylko zachowania właściwej kolejności prac, ale i dużej staranności ich wykonania. Wszelkie popełnione błędy czy zaniedbania lub pozorne oszczędności mszczą się bardzo szybko, a ich efektem jest po prostu odpadanie izolacji i to już zazwyczaj po pierwszym sezonie. Najczęściej spotykane błędy to:

• brak przygotowanego projektu izolacji,
• niewłaściwe przygotowanie powierzchni ścian, nieoczyszczenie ich i niewyrównanie,
• nakładanie izolacji na rozgrzane ściany, często w okresie letnim, kiedy temperatury przekraczają nawet 30 stopni, co powoduje zbyt szybkie wysychanie zaprawy klejowej. Optymalna pogoda do montażu to bezdeszczowy, ale nie słoneczny dzień i temperatura w przedziale 5 – 25 stopni,
• mocowanie kołków bezpośrednio po nałożeniu płyt, bez odczekania aż wyschnie zaprawa wiążąca,
• niedokładne, niechlujne przyklejanie płyt styropianowych, bez ich właściwego przycięcia i dopasowania,
• montaż izolacji na stare, pękające i niestabilne tynki,
• brak listwy startowej, będącej podporą dla całego ocieplenia, prowadzący również do osłabienia i pękania położonego tynku.